Vijf maanden

5 maanden en een paar dagen,
Ik kan niet geloven dat het al zo lang geleden is.
Ben je echt al zo lang uit mijn leven?
Soms denk ik nog steeds dat ik je zie
Uit de hoeken van mijn ogen.
Gisterennacht vond ik mijzelf weer huilend
Vlak voor het slapen gaan,
Denkend aan je dood.
Ik ben nog lang niet klaar met jou.
Vergeef mij,
Ik probeer je enkel levend te houden.

Leef

Een dag vol leven
En een dag vol rusten.
Een ritme van content
En gelukkig zijn
Met de simpele dingen
Van het leven.

Vandaag sta ik stil
Maar gisteren heb ik geleefd.
Vandaag ben ik een schaduw
Maar gisteren bestond ik.

Ik leef, ik leef, ik leef!
Ik ben zo blij dat ik leef
Al is het enkel maar in fragmenten.

Vandaag sta ik stil
Maar gisteren heb ik geleefd
En in de herinnering leef ik nog steeds.

Hands

Can you hear the heart beating in my chest?
It is the same as yours.
But this heart
Is in love.
Forbiddingly in love.
It thum-thum-thums
In the rhytm where in I hear her name.

It springs out to me
And drags me along
White sandy beaches
And romantic moon risings.

It is the same way as you love,
Do you not love the way I love?

With a whole heart
And a mind innebriated with longing
And a tongue that only speaks
Your lovers name and praises of his deeds.

And I reach for her hands
When I am scared.
I reach for her hands
When I am happy.
I always reach for her hands.

Denken en doen

Mijn mond is open,
Maar er komt geen geluid.
Ik heb mijzelf een dood ingepraat.
Eindelijk.
Tijd om stil te staan
En te denken aan
Wie je bent
En niet
Aan wat je hebt gezegd
Zolang geleden.
Even geen afleiding,
Alleen de stilte.

Wat is het aan dit leven dat jou jou maakt?
Wat is de waarde van het zijn,
Wie is het dat je wil worden,
Wie is die je bent geworden
Terwijl je wachtte
Op de tij
Die zou gaan keren?

Wat vind je leuk
En wat maakt je blij,
Waar komt je verdriet vandaan
En waarom ben je soms zo boos
Om niets?

Is het iets dat je mist?
Is het iets dat je nodig hebt?
Waar gaat dit leven heen
Met jou aan het stuur?

De belangrijke details van het leven
En groei
Die je mist
Wanneer je alleen maar denkt
Aan angsten
En dingen die je nu weer hebt gezet.

Leven is kort en verlangen is korter
Maar de wanhoop van gemiste levenskansen
Is drie maal zo lang.
Weet je zeker dat dit is wat je wilt?
Weet je zeker dat dit is wat je wilt?

Always remember

Bordering on the edges

Of soon forgotten passions

And deep wild emotions

That drove me mad.

I plunged into deep crying

Tried my way in hiding

Dug a well for those feelings

That did not go away.

Then something in me happened,

Perhaps I finally understand

I have seen it all

Through the wrong mask.

A breath escaped my lungs,

My fingers into poems,

The reality of it all

Is not all doom and gloom.

Peace of mind

Is sometimes hard to find.

But I think I found it today

If even for a little while.

And if I soon forget,

I hope I won't regress

On the sorrow and pain.

I hope to remember again.

A new day rises and in the dawn

A new light is what I found.

Love and tenderness and hope.

I belong. I belong.

Photograph

I did not used to look like him so much,
But every time I see a photograph of myself now,
I flinch.
I don't like what I see.
The soft blub shaping of my body,
The lines that walk from my nose
To the corners of my mouth
And beyond.
Stern and fake smiling.
Squinting that hide
The one thing I love above myself.
Those eyes,
I got them from myself.

It used to be different but I don't have to ask myself
What changed?
I changed.
I fear the outside
Reflects the inside
And I did not used to look like him so much.

In the years that I became uncreasingly unhappy
With the person that I was
I first blamed him.
Then life,
Then circumstances
But mostly I blamed myself.
I hid myself away in an exterior I did not like
By eating my way into a protective bubble
And it did not make me as happy and safe
As I thought,
For I did not used to look like him so much
And it confronted me with parts of myself I forgot.

I am insecure and maybe I am broken
I am insecure and yes maybe I am
Broken
Because I did not used to look like him so much.

Muziek

Soms ben ik minder stil
Dan je denkt dan ik ben
En zijn mijn woorden
Niet de woorden
Die precies zeggen
Wat ik bedoel.

Muziek is mijn antwoord
Op de vraag die je niet wist
Dat ik aan het stellen was.

Soms communiceer ik
Met die muziek
Uit de handen
Van een ander
Die het beter kon vertellen
Dan ik
Wie ik ben.
En soms,
Soms communiceer
Ik met muziek
Om de dingen
Te vertellen
Die ik niet durf
Te zeggen.
Soms voel ik mij minder alleen
En meer begrepen
In die standvastige melodie.

Weet jij dan wat het is
Wat ik je wil vertellen?
Weet jij hoe het is
Om echt te luisteren?
Je kan mij bereiken
Tussen koord
A, C, en E.

De D van Dramaqueen,
Of misschien toch niet.
De D van destructief opbouwend.

Die muziek is mijn redding,
Mijn levensverhaal in 5 korte minuten.

Dit is
Communicatie
Voor mij.

Gesprek

Het beste gesprek
Vind plaats om 4 u snachts.
Met half dicht vallende oogleden,
Een schuldgevoel
Over dat je nog wakker bent
Maar ook met het gevoel
Dat dit nog niet mag stoppen
Vertel je eerlijke dingen
Die je normaal voor jezelf hield.

Ik kijk naar jou
Door een walm van sigarenrook
En een dorstig verlangen
Naar meer.
Ik kijk naar jou
En de glas port
Die je zachtjes ronddraait
In jouw handen.

Nee niet alles wil ik van je weten,
Ik wil de dingen weten
Die alleen voor mij zijn  bedoelt.

Je likt de woorden van jouw lippen
En plaats ze op mijn tong.
Gulzig neem ik alles in
En ik ken jou.
Nu ken ik jou.

Vanavond noem ik dit liefde
Tot de morgen dit enkel een herinnering maakt.

Too late

It feels like I have been here before
And it hasn't been too long
Will I hear myself screaming before the end of this song?

Welcome back my old friend,
I am sorry that you found me here again at the edge
Of everything that hold me sane
The distant thunder
The summerrains

I always thought myself stronger,
A fighter deep at the deepest part of my core
But perhaps I betrayed my own fate
I broke down again
And it feels like it's too late

Too late to start swimming and not be drowning
Too late to release the breath that I was holding
Too late to tell myself the truth before I break down
Too late to stand very still and finally hold my ground

I never want anyone to see me crying,
But I don't want to be the person keeping close to myself
There is this picture that I'm drawing
To tell people my story
When I am not the one talking

This song is a sentence close to my heart
It tells me of everything that I was afraid to be seeing
Inside the deep deeper deepest core
I am right back at
Where I have been before

Why am I the one that keeps falling apart?
Finding myself at the end before I get a new start
Focussing my energy on everything but healing
I don't even want to tell myself what I am feeling

I searched the whole world for a better beginning
To the lifestory that my existence is writing
Wishing for a different story that I could be telling
But maybe I should accept myself even when I'm failing

Or at least I think
That I am failing
But maybe I am
Simply not dealing
Other people don't see
What it is that I see in me
Maybe I'm the one
That keeps this circle from going on
If I release this anger for me
Can I finally be strong

Lightning is splitting the skies right before my eyes
I am not there yet but I'll get there before I die
Just give me a moment or maybe even two
And one day I might be proud of myself too

Welcome back my old friend,
I am sorry you found me here again at the edge
One day I'll be standing here
Just to enjoy the view
And you'll have nothing to fear

From me and the moods you found me in
At the end of this song I found myself healing

Spiegel

Wanneer ik in de spiegel kijk
Diep
Diep
Dieper naar binnen kijk
Zie ik soms niets
Dat mij doet beseffen
Wie ik ben.
Onder diepe inktzwarte lagen
Van emoties
En een wirwar van verschillende theorien
Over wie ik ben,
Wat ik moet zijn,
Wat moet ik voelen,
En alle dingen
Die ik moet doen
Om beter te worden
Moet wel de persoon zijn
Die ik daadwerkelijk ben.
Stiekem hoop ik
Dat zij het antwoord heeft
Op de vragen die in mijn hoofd spelen.
Wat moet ik nu doen?
Wat ben ik nu echt?
Heb ik het mij ingebeeld
Toen ik dacht
Dat ik een vechter was
En een wezen
Van rauwe emoties,
innerlijke verharde confrontaties.
Een paradijs van tegenstelling
Maar ook wijsheden.
De helper
En de geholpene,
Gandhi
En een volger.
Passie
En rust.
Was ik fout
Toen ik dacht dat ik alles was
Wat ik moet zijn.
Maar vandaag besef ik me vooral,
Ik ben nog niet klaar,
Ik ben nog niet af,
Want ik heb nog niet gevonden
Wie ik ben onder
De jarenlange laag van zwarte derrie
Die ik op mijzelf heb achter gelaten.

Vandaag is de dag dat ik begin met helen.
Een proces van vallen
En op staan
En op nieuw beginnen.

Adem in

Adem in en adem uit
Adem uit en adem in,
Het komt allemaal wel goed
Als je herinner hoe je moet leven.
Adem in en adem uit,
Adem uit en adem in,
En herinner dat je besta.

Spijt

De laatste dagen
Word ik geplaagd
In gedachten
Die mij van binnen uit
Kapottrekken.
Hoeveel spijt ik heb
Van dingen die
Ik heb gedaan
Of juist niet heb gedaan.
Vandaag besefte ik
Dat ik mijzelf de andere kant moest opsturen.

Misschien moet ik niet denken
In teleurstellingen,
Angsten,
Gefaalde momenten,
Verlatingen
En dingen die ik heb achtergelaten
En moet ik denken
In groei
En alle dingen
Die ik heb gedaan in mijn leven.
Als ik op mijn doodsbed ligt,
Zijn dat de momenten
Die ik mij wil herinneren.
Niet hoe leeg maar hoe vol mjn leven soms was.
Niet de pijn maar het glimlachen.
Voor ik dood ga wil ik denken
Aan wie ik was en niet wie ik wou zijn.

Ik herinner mij nog de dag
Dat ik een lieve jongere man
Van het internet
Ging ontmoeten.
Zonder een eerste woord
Deelde wij
De eerste zoen
En eerste omhelzing
En liefde op het eerste gezicht.
En ik had meer liefde op het eerste gezicht,
Al is het een ander soort liefde.
Je had het vast ook toen je voor het eerst
In de ogen keek van jouw neefjes en jouw nichtjes.

Ik zag mijn familie groeien als helden,
Ik zag vrienden leren hoe te leven,
Ik zag mensen samenkomen in de passie van het hart.

Ik heb mensen leren kennen
En werelden gezien.

Weet je nog die ene keer dat ik eind 20 was
En een studie afmaakte?
Of die keren dat ik op eigen houtje,
Of met gezelschap,
Naar plekken reiste door het hele land.

Wild waren mijn dromen,
En dat zijn ze nog steeds.
Die dromen zal ik waarmaken.
Ik zal reizen,
En leren,
Lief hebben,
En groeien.
Kunst maken
En schrijven
En luisteren
En kijken.

Aan het eind van dit al,
Zal ik misschien nog spijt hebben van dingen,
Maar wat ik zal herinneren
Is dat ik heb geleefd
Met mijn hart in mijn handen.

Ik ben wie ik moet zijn.

De wereld van de andere kant

Wanneer ik later dood ga,
Hoop ik dat ik moment onthouden heb
En het ontrek
Van de krochten van mijn hersengolven
Om het dan
Te herinneren.
Dit is de wereld van de andere kant
Een wereld zo mooi
Als een kind
Die in jouw armen ontwaakt
Waar het eerst sliep.

Ik hou de ochtend in mijn handen
Terwijl het zijn eerste licht ziet.
Tussen de slapende mensen
Staat het sterk omhoog.
Rug recht
En hart open.
Verwelkom mij.

ik ben niet bang van de grijze lucht,
Het is een vriend van de dauw
En ik sta onder zijn koepel te genieten.
Alleen met natte gebouwen
En natte bomen
En een kop koffie
Die mijn handen warmt.
Is dit nou geluk?

Alles ziet er anders uit in de ochtendgloren,
Zelfs mijn leven.
Het is een ander perspectief,
Een andere grip op de realiteit,
En ik vraag me af
Of ik
De enige ben die dat ziet?

Gebouwen glijden mij bij,
Scenarios die ik het daglicht vergat te zien,
Zien mjn ogen nou
Met immense intensiteit.
Ik ben niet als een vampier
Die net ga slapen,
Ik ben als de bloem
Die opnieuw ga beginnen.

De bus zingt
En de trein humt
En het neemt mij weg
Van deze ochtend
Terug naar huis.

Maar ik ben hier voor altijd,
Ik laat een stukje achter van mijzelf
In deze ochtend
En mijn nieuwe kijk
Op het leven.
Ik ontwaak.
Ik waak.

Bescherm

2 handen
2 voeten
2 oren
2 ogen
En een mond.
Hoe kunnen 2 mensen met zoveel verschillen
Toch zo anders zijn.
Het is maar net hoe je jezelf gebruikt.
Jouw mond is van haat
En de mijne is van liefde.
Jouw ogen zien mij als iets engs
En met de mijne wil ik de beste in jouw zien.
Met jouw oren worden niet geluisterd,
Eigenlijk zou ik de mijne voor jou moeten sluiten.
Jouw handen en voeten doen meer kwaad
Dan ik ooit in een mens dacht te zien
Enkel omdat we niet dezelfde liefde delen.
Je doet mij kwaad
In de naam van iets waarvan je niet weet
Wat het is.
Je zegt dat je jezelf beschermd,
Maar wie beschermd mij van jou?

Not broken

I try to keep my
Head out of the darkness.
Today I pretend
To care less.
But I can't hide
That I feel depressed
And I seem uncapable
Of helping myself.

It is just one of
Those hardened days
Where I am not myself
And yet I am in a way.
And my skin has
Not thickened enough
And I am not the one
That I can love.

I'm not fixed
But I'm not broken.
Maybe it's
Because I am hoping
For something better,
Something unique.
To enter this life
That once felt bleak.

And I'm always
Scared for the future.
I keep changing
The things I need for
A happy life
A life the the fullest.
But I keep putting
Myself to the test.

You keep telling me
That I am special,
That I have a talent
And I'll surely shall
Make myself climb
To the top once more
But I am too afraid
Of opening that door.

And my friends
They can not see me
The same way
That I see them.
It all just
Keeps on hurting,
For it feels
Like they're rejecting

Me but I can understand
Their reasons
Even if it changes
Like the seasons
Keeps changing wind
And direction
And I fear the
End of friendship.

Maybe they are
Better off alone
For I am not likely
To change my tone.
I care and am
Emotional
Far beyond reach
Of my credentials.

Maybe I'm too large
So deep within
Or it means I'm smaller
Than the smallest sin
And I can't see
That they understand
The smallest hand
In my demands.

Just tell me
It's not personal
And you care for me
After all.
My friendship means
As much to you
As yours does to
My life too.

And I swear
I won't forget
What it is that
you need
Of me and my
Weird states.
It it really not
Too late.

Why can't I see that
My problems are so small
And that my wounds are
Self-inflicted after all.
The little cracks
Showing in my skin
Makes me the
Finest porcelain

That was not handled
With care by
The owner, which is me
And I still hide
Them with the
Finest care
But one day
I'll be there

For
Me.

Handje

Ik heb het zwaarste punt in mijn lichaam weer gevonden.

Ik voel hoe ik adem haal
Alsof ik bang ben
Te vergeten
Hoe het moet.

Zachtjes keert mijn maag zich om
Rond de knoop die van binnen.
Schichtig kijk ik om mij heen
En probeer een stilte te vinden
Diep in mij.

Maar elke gat en elke ruimte is gevuld
Met deze overwelmende angst voor de mensen
En de drukte
En de straten
En voor het feit dat ik alleen ben.

Ik voed die wereld
Met donkere gedachten,
Diepe hallucinaties
En schokkende beelden
Verkleefd aan mijn hart
Die vandaag in mijn keel klopt.

Wat nou als?
Wat nou als?
Wat nou als ik iets verkeerd doe?
En ik val
Op een plek
Waar niemand mij terug vind.

Ik dissocieer
Hallucineer
Wederkeer
Ik zou mij vereerd
Voelen
Als niemand mij zag.

Ik tel de littekens op mijn armen
Alsof het mij de rust zal geven die ik zoek.
Wat meer kan ik doen dan wachten
Tot de storm weer zal zakken.

Mensenschuw
Toch glimlachend
Wanneer iemand mij erken.
Maar diep van binnen
Schreeuw ik.

Was ik maar zo gewend aan de mensen als de stenen in een straat
Die elke dag maar weer opnieuw mensen een handje geven.

Wake up

You are sleeping in silence.
An image for a refined eye.
I am left alone
With my thoughts
And I wonder
If I touch you will I wake you?
I really want to wake you
And I really want to show you
Every piece of who I am,
The person I am becoming,
And I want to show you my creations,
How it makes me create myself.

Sometimes I image
Smoke curling at the corner of your lips
(Even though you never touched a cigarette in your life),
A glass of whiskey in your hand
As we discuss my poetry
From inside dark brown leather chairs.
I want you to do that to me.
Let me open up
And set myself naked before you
So you can see everything of me.

I am my own art,
I am my own creation,
I am in every word you read
From off my skin.
Your eyes will make me feel beautiful,
Your lips will make me feel understood.
I am waiting for you
To enter me and walk around,
Loving me.

I don't want to be alone in this,
The biggest part of who I am.
But in the end you are sleeping next to me
And I still wonder
If I touch you will I wake you?

Love enough

I set it up,
This self punishment.
A moment in time
When I am not okay
With who I am.

It's the darkness,
It keeps on haunting
And I keep falling
Under the pressure
Of my own mind

I should be creating.
I should be loving
My life and my art
But I end up
Only hating myself.

Can I be bigger
On the inside
And keep myself
From hiding away
From everybody

I feel fat
And I feel lazy
And I feel anxious
Around people
Around everybody.

I feel ugly
I feel stupid
And I feel like
A judged failure
And I am judging myself

When will I be
The one that is creating
Art for long enough
That makes me content
With what I made that day

When will the bigger
On the inside
Pour out on a piece
Of a paper.
When will my life start?

I want to grow and
Become the person
That I want to be
Not caring for the way
That I judge myself.

I set it up.
I've had enough.
I don't want to die
But I am not in love
With myself.

Musiclover

You broke my cd
And I?
I broke
Your
Face.

Gastric

Mijn spiegelbeeld
Reflecteert in stilte
De storm die woed
In mijn hart
En de vermoeidheid
Die ik voel.
Ik ben moe
Van het vechten.

Ronde vormen,
Dikke buiken,
Pijnlijke ruggen
En gewrichten
En lachende wijzende vingers
Waar ik ga.

Het is niet dat ik niet wil
En het is niet dat ik niet kan,
Ik doe dit al jaren.
Gezonde etingen
En beperkingen
En nog verklaard de weegschaal
Wat ik waard bent.

Hoe denk je dat het voelt
Als mensen denken dat je zwak bent
Omdat ze je niet zien wanneer je vecht,
Een oordeel enkel van 2 ogen op een onderkin.

Ik ben moe van het vechten en van alles dat ik heb geprobeerd
En toch blijf ik alles proberen, opnieuw en opnieuw en opnieuw
Het beheerst mijn leven, en zal dat altijd moeten blijven doen,
Want ik wil boven alles gezond kunnen zijn.

En nu zie ik een oplossing
Aan de horizon
Voor een leven van gezondheid
Maar het is de rust
Die mij standvastig geweigerd wordt.

Nee mevrouw, we drukken lijden uit in kilo's
En u, u bent niet zwaar genoeg.

Wat ik kan

Het gaat niet om wat ik niet kan
En wel om wat ik wel kan
Dat is motto van de dag.
En vandaag kan ik de wereld aan,
Dat is de reden waarom ik lach.

Niet omdat mijn lichaam mee werkt
Of omdat ik veel medicijnen nam.
Nee vandaag ben ik mentaal gewoon sterk
En gefocussed op wat ik kan.

Kwaliteiten

Voor een keer laat ik een traan
Over hoe mijn lichaam mij vergeet.
Voor een keer laat ik die traan
En denk ik niet aan hoe
Belangrijk het is
Om te letten
Op wat je allemaal
wel kan en niet op wat
Je allemaal niet kan
De motie van
De tranen
Op mijn gezicht
Die heel zachtjes naar
Beneden rollen brengen mij
Rust en begrip die alleen ik aan
Mijzelf kan geven en dus
Zal ik mijzelf vergeven
Voor deze tranen.
Het is maar een golf
Deze slechte emoties
Niets anders dan een zee
In de motie van het moment.
Ik zit vast tussen de eb en het vloed.
Maar morgen denk ik mijzelf wel beter
En morgen is alles weer goed en
Kan ik mijzelf weer accepteren
Zoals ik ben met veel minder
Beperkingen dan ik heb
Aan kwaliteiten.

Gelukkig

Gisteren heb ik mijzelf overwonnen,
De eerste stappen gezet,
Mijn rug gekraakt
En ben ik geklommen
Over de rommel
Die mij angsten maakt.

Zachtjes kneep ik mijzelf in de handen
In de lift die mij bracht naar benee
En voor de laatste deur bleef ik even wachten,
Symbolisch.

Met een kloppend hart
En een kloppend hoofd
En een gevoel
Dat het klopt.

Buiten brengt mij dichterbij mijzelf
En is mijzelf misschien waar ik bang voor ben?
Ik weet het niet.
Maar toen zat ik daarr,
Met een picknickmandje
Aan de dijk,
Boten te kijken
En ik was
Gelukkig.

Morgen ben ik misschien weer bang maar gisteren was ik gelukkig.

De droom

Vandaag hoorde ik jouw hartslag
In mijn dromen
Van voor de tijd
Dat je tijd
Was gekomen.
Als een donderslag
Luid en content
En ik die met jouw
Aanwezigheid
Was verwend.

En ik wou mijn ogen
Niet meer open doen
Toen je zei
Het is weer tijd om te gaan
Met een laatste zoen.
En ik wou ze niet open
In een wereld waarin ik ben vergeten
Hoe je hartslag klonk
En enkel mijn onderbewustzijn
Nog kan weten,

Hoe je klonk en hoe je ademde
Herinneringen die langzaam vervagen.
Ik mis jou en ik mis hoe ik je soms niet missen kan.
Ik mis jou en zal jou missen tot mijn laatste dag.

Magic

Do you know the true nature of magic?
Do you know the power of being enthralled?
Do you know the power of this beauty?
And do you know me at all?

Magic is not supernatural nor is it a spell to speak.
Magic is finding a love of life where you first thought things to bleak.

I find it in trees that bent my way
And I saw in the notes of music
That enters to my window and
Leads troubled thought away.

It is in my books and in my art,
It is in your mind and in your face,
All that blossoms in my heart.

I dwell on it in my poetry
And in the love of words combined.
I will take it in my bare hands
And rightfully call it mine.

Magic is not difficult, it is simplicity
But with the style of great grandeur
It is by far the greatest thing that
Can set my mind at ease.

You are a part of that magic, you are in my undying words
And if I had that power in me, I would have given you the world.

Boek

Stoor mij niet.
Niet in dit moment,
Niet voor heel even.
Ik ben een andere wereld
Vandaag.

Een wereld van rijke geschiedenis,
Diepe gedachten
En gitzwarte letters.

Het is mijn huis,
Mijn haven.

Mijn handen glijden over de kaft
En de neus is vol met diepe zware geuren.
Geuren van diepe zware woorden
En zingende zinnen.

Een viool, een cello en een piano
Begeleiden mijn zoektocht reeds.
De lot van een achterdeur die open staat.

Vertel mij, boek,
Wat ga ik zien vandaag?

Verkeerd begrepen

Dingen
Komen er bij mij
Soms
Anders uit dan ik bedoel.
Ik lig soms
Nachten wakker
Denkend
Aan de zinnen
Die verkeerd overkwamen
En dan huiver ik
Over de
Gedachte
Dat ik mijn mond
Ooit weer
Open moet doen.

Al die uren denkend aan mijn fouten
Zouden zo beter gespendeerd kunnen worden
Maar ik heb nog niet geleerd mijzelf te vergeven
Voor het feit dat iedereen wel eens wat doms doet.
Maar niet ik, Oh nee niet ik.

En al die uren tot in de treuren uitleggen wat ik bedoelde
Zijn nutteloos en irriterend voor de draai van het leven.
Vele woorden leggen niet beter uit wat ik wou zeggen
Maar dragen mij weg van de betekenis van dat alles.
Toch doe ik, Oh toch doe ik.

Het liefst zou ik
Mijn mond dicht naaien
Met naald en draad
Als ik dacht
Dat dat mij zou stoppen
Met praten.
Misschien denk ik dan na
Voor dat ik praat.
Ach misschien hoort dit
Wel bij mijn manieren
Van mijzelf pijnigen
En geloof ik
Niet
Dat ik het
Waard ben om gehoord te worden
Zoals men naar iedereen luistert.
Aandachtig.

En misschien ben ik
Bang
Voor wat niet is
Maar
Wat kan zijn.

Een leven leeg
Zonder alle mensen
Die mij ooit
Verkeerd begrepen
Kan hebben
En dat is
Iedereen.

Mensen zeggen zo makkelijjk: "Oh je hebt mij gewoon verkeerd begrepen."
Het word tijd dat ik die zin op zijn waarde schat en accepteer als
Mijn antwoord op dit leven en zijn angsten en zijn eindes.

Wat vandaag niet kan

Wanneer je lichaam
Niet doet wat je wilt
Moet je leren luisteren
Zelfs al wil je niet horen
Wat het je verteld.
Want vandaag niet kan,
Kan morgen.
Het leven is meer
Dan vechten met jezelf.

Ik ben graag eigenwijs,
Ik heb een eigen wil,
En ik moet nog leren
In de midden van de weg te rijden
Zonder in de goot te raken.

Strong

There is an image of you that I can't forget
Stuck in my mind and I don't regret
Loving you they way that I did.
I love you fully and not just a little bit.

Your eyes show me a smile that you can't hide
And I smile with you even on the inside.
You're infectuous and it brightens my mind
Even on the days that parts of me die.

And sometimes I fear believing in forever.
I fear a lot of things and even when I know you never
Will hurt me willingly and that you're a giver.
Sometimes the fear is just like a fever.

Years has passed, years of love and being strong
We learned so much by trying and not fearing being wrong
Our hardest times might now be gone
But if they'll come back I know you are the one
That I want by my side.

Vampier

Met mijn eerste ochtendkoffie
Zit ik als een vampier
Te staren
Naar het zonlicht
Die mijn ogen zeer doen.
De inwendige massamoord
Van die nacht
Staats gegraveerd
In mijn geheugen.

Welk deel van mij is gestorven?
Wat was de zwakste schakel.
Ik,
De slachtoffer en de moordenaar.
Ik,
Een gewillig slachtoffer
Wanneer ik niets wil voelen.

Is die leegte in mij waar mijn ziel moet zijn?
Het enige wat ik wou was slapen
Maar nu moet ik kiezen
Tussen leven als ik altijd doe
En leven met hoe ik mij nu voel.

Ik zuig het leven uit mijzelf
Maar mijn hart stopt niet met slaan.
Misschien wil ik toch wel doorgaan.
Ja ik denk dat ik wil door gaan.

Ik voel mijn bloed in mijn aderen,
Het bloed van een vechter,
Het bloed van iemand die gelooft in een toekomst.