Spiegel

Wanneer ik in de spiegel kijk
Diep
Diep
Dieper naar binnen kijk
Zie ik soms niets
Dat mij doet beseffen
Wie ik ben.
Onder diepe inktzwarte lagen
Van emoties
En een wirwar van verschillende theorien
Over wie ik ben,
Wat ik moet zijn,
Wat moet ik voelen,
En alle dingen
Die ik moet doen
Om beter te worden
Moet wel de persoon zijn
Die ik daadwerkelijk ben.
Stiekem hoop ik
Dat zij het antwoord heeft
Op de vragen die in mijn hoofd spelen.
Wat moet ik nu doen?
Wat ben ik nu echt?
Heb ik het mij ingebeeld
Toen ik dacht
Dat ik een vechter was
En een wezen
Van rauwe emoties,
innerlijke verharde confrontaties.
Een paradijs van tegenstelling
Maar ook wijsheden.
De helper
En de geholpene,
Gandhi
En een volger.
Passie
En rust.
Was ik fout
Toen ik dacht dat ik alles was
Wat ik moet zijn.
Maar vandaag besef ik me vooral,
Ik ben nog niet klaar,
Ik ben nog niet af,
Want ik heb nog niet gevonden
Wie ik ben onder
De jarenlange laag van zwarte derrie
Die ik op mijzelf heb achter gelaten.

Vandaag is de dag dat ik begin met helen.
Een proces van vallen
En op staan
En op nieuw beginnen.