De wereld van de andere kant

Wanneer ik later dood ga,
Hoop ik dat ik moment onthouden heb
En het ontrek
Van de krochten van mijn hersengolven
Om het dan
Te herinneren.
Dit is de wereld van de andere kant
Een wereld zo mooi
Als een kind
Die in jouw armen ontwaakt
Waar het eerst sliep.

Ik hou de ochtend in mijn handen
Terwijl het zijn eerste licht ziet.
Tussen de slapende mensen
Staat het sterk omhoog.
Rug recht
En hart open.
Verwelkom mij.

ik ben niet bang van de grijze lucht,
Het is een vriend van de dauw
En ik sta onder zijn koepel te genieten.
Alleen met natte gebouwen
En natte bomen
En een kop koffie
Die mijn handen warmt.
Is dit nou geluk?

Alles ziet er anders uit in de ochtendgloren,
Zelfs mijn leven.
Het is een ander perspectief,
Een andere grip op de realiteit,
En ik vraag me af
Of ik
De enige ben die dat ziet?

Gebouwen glijden mij bij,
Scenarios die ik het daglicht vergat te zien,
Zien mjn ogen nou
Met immense intensiteit.
Ik ben niet als een vampier
Die net ga slapen,
Ik ben als de bloem
Die opnieuw ga beginnen.

De bus zingt
En de trein humt
En het neemt mij weg
Van deze ochtend
Terug naar huis.

Maar ik ben hier voor altijd,
Ik laat een stukje achter van mijzelf
In deze ochtend
En mijn nieuwe kijk
Op het leven.
Ik ontwaak.
Ik waak.