Vandaag hoorde ik jouw hartslag
In mijn dromen
Van voor de tijd
Dat je tijd
Was gekomen.
Als een donderslag
Luid en content
En ik die met jouw
Aanwezigheid
Was verwend.
En ik wou mijn ogen
Niet meer open doen
Toen je zei
Het is weer tijd om te gaan
Met een laatste zoen.
En ik wou ze niet open
In een wereld waarin ik ben vergeten
Hoe je hartslag klonk
En enkel mijn onderbewustzijn
Nog kan weten,
Hoe je klonk en hoe je ademde
Herinneringen die langzaam vervagen.
Ik mis jou en ik mis hoe ik je soms niet missen kan.
Ik mis jou en zal jou missen tot mijn laatste dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten