Twee open armen
Is geen synoniem voor
"Ik begrijp jou"
Maar zegt mij wel
"Ik wil je wel begrijpen".
Dat is niet het probleem.
Elke laag komt met een ander verhaal
En elke emotie komt niet
Wanneer ik het vraag.
Waarom neem je geen genoegen met
"Ik weet het zelf ook even niet."
Wanneer ik weer eens huil?
Heb ik dan niet het recht mijzelf niet te snappen?
Elke klok heeft zijn eigen ritme,
Mijne tikt niet gelijk aan die van jou.
Morgen was voor mij gisteren
En vandaag bestaat gewoon even niet.
Ik wil alleen zijn
Maar laat mij alsjeblieft niet alleen.
De afstand is emotioneel
En niet fysiek.
Maakt dat het duidelijker wat ik voel?
En wat als ik zeg
Dat ik liever geen pijn voel
Maar wel mijn armen tegen de muur slaat
Van frustratie?
Of zegt dat ik je haat
Wanneer ik je kust?
Ik snap dat je me wel begrijpen
Maar misschien moet je juist begrijpen
Dat er soms niets is om te begrijpen.
Misschien begrijp je me dan het best.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten