Het is de weegschaal of ik,
Wie bepaalt de stemming?
In mijn hoofd doe ik alsof het mijn besluit is
Maar stiekem weet ik wel
Dat ik een liefdesverhouding heb
Met de weegschaal
Achter mijn eigen rug om.
Zachtjes raakt mijn lichaam de zijne
En wat het straks zegt,
Liefelijk in mijn oor fluistert
Of hard in mijn gezicht schreeuwt.
Het is soms een gewelddadige relatie.
Zijn daden bepalen soms mijn hele dag,
Zijn eisen mijn hele gedachten.
"Kom naar mij en dan vertel ik je wat je fout doet."
"Kom naar mij en dan heb ik je weer lief."
En ik kom elke keer weer
Met verwachtingen en dromen
Die zelden lijken uit te komen.
Ik huil.
Dit keer maak ik het echt uit.
Weegschaal, je moet verdwijnen!
Uit mijn huis,
Uit mijn leven.
Waarom kijk je zo naar mij?
Kijk niet zo naar mij,
Kijk niet.
Ok, voor deze laatste keer dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten