Herinnering

Een herinnering kruipt onder mijn huid
Ik wist niet dat ik dit nog steeds herinnerde
Een val op de grond en een klap in mijn hoofd
Jouw naakte handen raken mij voluit

Je was niet de persoon die je moest zijn
En je was niet de persoon die ik in mijn leven wou
Maar eenmaal in, kom je er niet meer uit
Het feit dat je nog bestaat doet mij zoveel pijn

Ik hou niet altijd van onthouden
Soms zijn er dingen die ik niet zou moeten weten
Maar het verleden is een kanker
Die je niet meer van je weg kan douwen

En ik was zo sterk
En ik kon afremmen wat ik voel
Maar ik kon nooit vertellen wat ik precies bedoel

En ik was zo prachtig
De perfecte creatie van stil zijn
Maar ik kom nu enkel schreeuwend door de pijn

30 jaar zijn gepasseeerd, zijn er nog 30 nodig voor ik het vergeet
En hoeveel langer voor het moment dat ik het leven vergeef
Voor het feit dat jij nog steeds bestaat?