Misschien was ik 7,
Misschien was ik 8,
Misschien was ik ouder dan ik verwacht.
Maar ik was ooit een kind.
Een kind die dacht dat ze volwassen was.
Kleine meid,
Die dacht dat de wereld haar schuld was.
Die vergat te spelen.
Die vergat wie ze zou kunnen zijn.
Kleine meid,
Die toch nog durfde te dromen.
Al nam niemand die dromen serieus.
Ik was overtuigd dat ik een dierenarts zou worden.
Een ballerina.
En misschien wel een stiekem ook een astronaut.
Ik durf het niet te zeggen,
Maar ik hou van haar,
Mensen hielden van haar
Wanneer anderen dat niet konden.
Ze was zo mooi,
Ze was zo slim,
Ze was een dromer,
Ze was een kind.
En ik ben nog steeds dat kind,
Al ben ik dat kind met jaartjes erbij,
Met blauwe haren en borsten en okselharen,
Ik ben nog steeds dat kind.
Dus hou mij vast en stel mij gerust,
De manier dat je dat toen zou hebben gedaan.
En ik beloof dat het kind in mij nooit zal weggaan.
Want ik hield van haar.
Ik hou van haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten