Goede oude tijd

Opgesloten in mijn hoofd,
In een lichaam dat niet luistert
Naar hoe jong ik mij voel.

Ik mis mijn
Hersenen
Naar mond
Naar vingers connectie.
Ik mis mijn leven
En mijn sarcasme
En de lach in mijn statusupdate.
De woorden op papier.

Soms wou ik dat ik mij niet kon herinneren,
Nou ja niets kan herinneren
Van voor ik mij gezonder voelde.
Niet hoe slim ik mij voelde,
Of de dingen die ik bang ben niet meer te kunnen doen.

Woorden draaien om in mijn mond,
Betekenissen vallen uit mijn oren
Als bloeddruppels
Op een nieuw tapijt.

De inspiratie is er nog steeds, weet je?
Hoeveel gedichten hebben niet meer de reis gemaakt
Naar het papier
En zweven nu rond in de ether,
Hopend dat ik ze weer herinner.

Maar ik vergeet ze niet.
Ik vergeet alleen de woorden,
De zinnen,
Het rijmen
En mijn gedachten.
En morgen misschien vergeet ik mijzelf.

Ik vergeet echter niet jou.
Of de vakantie in Frankrijk,
zo'n 18 jaar geleden.
Of die van 6 jaar terug.

Ik herinner mij de watervallen en de bergen.
De gekleurde huizen en de grote, mooie stenen.
De bomen, de natuur, dat ik boeken las
En dat ik heel veel wandelde.
Ik herinner mij alles wat ik nu even niet kan.

Is dit dan echt het verleden?
Is het het einde van mijn rijmende dagen?
Ik durf het mijzelf niet te vragen,
Dus ik denk nog steeds dat het antwoord
NEE
Is.

Want ik zal blijven dichten,
Blijven rijmen en blijven zwichten,
Zelfs al zijn de gedichten,
Voor mijzelf en alleen in mijn hoofd.

Ik mis toch nog die dagen.
En de hersenen
Naar mond
Naar vingers connectie.