Spoken

Het spookt in mijn hoofd.
Geesten van het verleden
Mengen met zinloze gedachten,
Beelden die vormen voor mijn ogen,
Die mij vertellen dat ik heb geleden.
En mijn gedachten hebben donkere hoeken,
Onbelicht,
Waar alles wat ik niet wil weten
Zich heeft verstopt
Zodat ik het niet kan vergeten.

Gisteren is hetzelfde als vandaag
En morgen zal hetzelfde zijn als een week geleden.
Dat is wat iedereen vergeet te zien.
De routinematige routine van routinelijk
Met je hoofd in het verleden zitten.

Spreek niet met mij,
Vraag ik je beleefd.
Ik wil niet van je horen
Wat je jaren geleden al hebt gezegd.
Ik wil je niet zien staan aan de rand van mijn bed.
Ik wil je niet zien spoken in mijn donkere kamer.
Niet die in mijn hoofd en niet die in het hier en nu.
Want jij was ooit gemaakt van vuur,
En ik van kleine kinderen die niet durfden groot te worden.

Ik was veel te volwassen voor mijn leeftijd,
Maar zelfs nu nog zien mensen mij als een klein kind
Wanneer ze enkel kunnen kijken naar mijn gebreken
En niet naar de vele manieren dat ik leven gewonnen heb.
Want ik ben misschien klein,
En ik denk misschien klein,
En ik doe misschien klein,
Maar ik voel absoluut niet klein.

Mijn emoties zijn een reus,
Maar onder jouw handen krimpen zelfs de grote glories,
De koning EN koningin dat ik ben.
Assepoester, Doornroosje, Sneeuwitje, Belle en Ariel dat ik ben.
De prins op het witte paard dat ik ben.
De grote donkere duistere geest dat jij bent.
De spoken van mijn verleden dat jij bent.

Ze noemen het PTSS,
En BPS en AS en OCD en acronymen!
Ze noemen het miscchien wel AKHFHEKFFJEHEKS
Wat het dan ook mag betekenen.
Als ze het maar kleiner kunnen maken dan het is.
Of het helpt, zullen we wel zien.
Mijn SVHV.
Mijn BLERGH.

Spoken van het verleden
Zullen altijd wel vergeten
Dat ik probeer te leven in het heden.
Dat ik probeer te leven in het heden.